Yabancı ülkede yabancı olmak üzerine....

:..(((

Bu aralar biraz moralim bozuk..Kafam karışık.. Kafam neden mi karışık? Bunun bir sürü nedeni var elbette..Uzun zamandır buraya birşeyler yazıyorum fakat genelde hep yaptığımız eğlenceli şeyleri yazdım ve genelde herkes herşeyim çok iyi olduğu konusunda kafalarında bir hayal ürünü Onur oluşturmuşlar..ki bunu bana her fırsatta söylemekteler..

Aslında herşey o kadar da iyi gitmiyor..İlk önce ne de olsa ülkenizden, sevdiklerinizden, dilinizden uzaktasınız...Ve elbette buna burda bulunmaktan doalyi karşınıza çıkan çeşitli problemlerde eklenince..Damlaya damlaya göl oluyor..

İnsan tüm bunalrdan uzak kalınca ve yeni bir memlekette bulununca buralara
"..ayak uydurmak zorunda kalıyor..Öncelikle buraya isimler ayak uydurmaya çalışıyor ve bu süreçte muhakkak birşeyler eksiliyor- bazen bir nokta, bazen bir harf yada vurgu- ana malzemeye birşeyler eklenmesine ekleniyor ama -tıpkı ıspanak yemeği gibi- ama kalıpta gözle görülür bir çekmede oluyor..Yabancı işte ilk bu fireyi vermeyi öğrenir. Yabancı bir ülkede yaşamanın birinci icabı inşnin en aşina olduğu şeye, ismine yabancılaşmasıdır" diyor şu sıralar okuduğum kitabında Elif Şafak..

Evet aslında ilk karşılaşılan şey bu..İsmine yeniden alışma süreci..Ona alışırken, o değişirken senden de birşeyleri alıp yerine yepyeni tanımadığın birşeyleri koyuyor..

Sonra bunlada kalmıyor bu değişim. "..İnsan yabancı memlekette oldu mu kendisi olamıyor artık. Başkalarının gözünde bir ulusal kimlikten ibaret haline geliyor artık..Kendisi hariç herşey oluyor.." diyor kitabın noktasında gene..

Sadece Türk oluyorsun..Aaa, bide müslümansın elbette..Eee, tamam birde erkeksin işte..Başka birşey olamıyorsun insanların gözünde..Hiçbirşey..Tam anlamıyla anlatamıyorsun ki kendini, ülken, dinin hakkında konuşmaktan zaman kalmıyorki kendini anlatmaya..

hepsini birşekilde yerleşiyor bir yerlere..her ne kadar partilerde yapsan, sürekli gezsende.. bir yerlerde kalıyor..Bir nokta geliyor sonra taşıyor işte..

Birde bunun üzerine yetmezmiş gibi hayat çıkıyor ortaya..Sonra senin özenle yaptığın bütün planları bir çırpıda silip atıyor ve ortalıkta bırakıyor seni..Yapayalnız, karanlıkta.. Sonra yap bakalım ne yapabileceksen..Belkide yukarlarda bir yerlerde bakıyor sana, elindeki asla sahip olamadığın kısacık zamanla neler yapabileceğine bakıyor..Belki gülüyor, belki..bence gülüyor..

-Al bakalım senin hayatın bu diyor..Kendi ellerindeyse yap bakalım neler yapacaksın! diyor..

Neden mi bunları yazdım bugün?
Geçen şehir kütüphanesinin uluslarası bölümünde doalşirken, ki ilk gidişimdi, elime geçen ve yukarda da alıntılar yaptığım bir kitap bunları düşünmeme neden oldu.. Aslında aklımda bir yerlerde birikmekte olanları toplamama yardımcı oldu..

İşte bu sebepten sadece yazma ihtiyacı duydum..Konuşamıyorum ya yazayım bari dedim..

İşte şimdilik hayatım böyle..

Partiler mi? Elbette devam ediyor ama ne önemi var ki..................